Stanisław Skowroński (* 29.10.1922, + 8.02.1994)
Jeden z najbardziej zasłużonych w Poznaniu animatorów życia szachowego w II połowie XX wieku, który działalności na rzecz środowiska szachowego poświęcił całe swoje dorosłe życie. W szachy nauczył się grać w latach szkolnych od ojca, niestety wybuch II wojny światowej odsunął je na dalszy plan, a powrót do nich stał się możliwy dopiero z końcem lat 40-tych. Absolwent Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, z zawodu dyplomowany biegły księgowy, tak jak w szachach, tak i w życiu zawodowym wierny był jednej firmie – Polskim Kolejom Państwowym, w której na różnych stanowiskach przepracował niemal pół wieku, organizując ponadto dla pracowników i ich dzieci trudną do obliczenia ilość imprez.
W 1948 r. Stanisław Skowroński zorganizował sekcję szachową przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu i od tej pory, przez niemal pół wieku, piastował nieprzerwanie kierownicze funkcje w sporcie kolejarskim; był w sekcji sekretarzem, skarbnikiem i przez wiele lat najaktywniejszym jej kierownikiem. Dzięki jego staraniom, dosłownie o wszystko, szachiści-kolejarze odnieśli największe w historii sekcji sukcesy sportowe – popularni lechicibyli indywidualnymi i drużynowymi mistrzami kraju seniorów i juniorów, zdobyli wiele medali, należeli do czołówki kolejarzy-szachistów w Europie, uzyskiwali olimpijskie nominacje. Pan Stanisław był zawsze nieocenionym przyjacielem i wychowawcą licznych najmłodszych adeptów szachów w kolejarskim klubie, uczył dzieci ukochanej gry przy każdej okazji, zawsze znalazł ochotę i czas na to, by zatrzymać się przy zamyślonym nad 64 polami młodym człowiekiem i przekazać mu swoje wiadomości. Samemu, nie mając już dla siebie wolnej chwili, rzadko występował jako zawodnik, siadał do szachownicy broniąc tylko barw klubowych, gdy potrzebny był zawodnik w miejsce nieobecnego członka drużyny; grywał także korespondencyjnie, mając przyjaciół – szachistów i filatelistów na całym świecie.
W Okręgowym Związku Szachowym w Poznaniu działał Pan Stanisław także nieprzerwanie od 1949 r. do końca życia, zawsze pełniąc odpowiedzialne funkcje. Jego rzetelność, niezwykła pracowitość, w połączeniu z wielką kulturą osobistą i zawsze przyjaznym stosunkiem do wszystkich otaczających go ludzi, tak dorosłych, jak i najmniejszych dzieciaków, zjednały mu wielu kolegów i przyjaciół. Był w OZSzach Skarbnikiem (1949-1951), przewodniczył Komisji Klasyfikacji i Ewidencji (1951-1957), a w latach 1957-1993 pełnił, w sposób niepowtarzalny przez nikogo innego, funkcję Sekretarza Zarządu.
Stanisław Skowroński udzielał się także w Polskim Związku Szachowym – w latach 1971-1992 był członkiem Kolegium Sędziów, wielokrotnie organizował kursy dla młodszych działaczy i arbitrów oraz dla kandydatów na sędziów, prowadził setki imprez do rangi mistrzostw Polski włącznie, sędziował liczne zawody szachowe o charakterze międzynarodowym. W 1978 r. Kongres Międzynarodowej Federacji Szachowej (FIDE) w Buenos Aires nadał mu tytuł arbitra klasy międzynarodowej.
W Poznaniu popularny Pan Stanisław, jak wszyscy Go nazywali, organizował m.in. drużynowe i indywidualne mistrzostwa Polski seniorów i juniorów, turnieje i mecze międzynarodowe, kongres ICCF, symultany wybitnych arcymistrzów, kursy dla działaczy i sędziów. Przez 30 lat był współredaktorem SZACHISTY WIELKOPOLSKIEGO,wysoko w regionie i w kraju ocenianego biuletynu okręgowego.
Będąc podobnie jak szachistą równie zapalonym filatelistą, prezentował niejednokrotnie swą piękną kolekcję, zawierającą wiele unikatowych znaczków z całego świata, podczas największych w naszym mieście i w kraju imprez szachowych.
Za swą długoletnią działalność zawodową i społeczną otrzymał Stanisław Skowroński m.in.: Złoty Krzyż Zasługii inne, liczne odznaczenia cywilne, Złotą Honorową Odznakę i Medale 50-lecia i 60-lecia PZSzach, honorowe odznaki Za zasługi dla Województwa Poznańskiego i Miasta Poznania, swym wkładem pracy walnie przyczynił się do przyznania takich samych odznaczeń Okręgowemu Związkowi Szachowemu w 1986 r. – roku jego 50-lecia; otrzymał ponadto odznakę Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej i Sportu, a jego macierzysty KKS „Lech” i centralne kolejarskie władze sportowe przyznały mu niemal wszystkie możliwe odznaczenia, począwszy od brązowej odznaki klubowej do Złotej Honorowej Odznaki Federacji „Kolejarz”.
Za ten trudny do przecenienia, piękny dorobek Jego życia, zachowamy Stanisława Skowrońskiego na zawsze w naszej pamięci.
Janusz Woda